Hesperian Health Guides
ການປະຕິປັດຂອງຊຸມຊົນຕໍ່ພະຍາດເບົາຫວານ
ເນື້ອໃນ
ປົກປ້ອງເດັກນ້ອຍ ແລະ ເດັກໃຫ່ຍ
ເພື່ອປ້ອງກັນພະຍາດເບົາຫວານແມ່ນໃຫ້ແມ່ ແລະ ລູກໄດ້ກິນອາຫານທີ່ດີ. ໃຫ້ອາຫານທີ່ມີສານອາຫານຄົບຖ້ວນແກ່ເດັກຊາຍ ແລະ ຍິງ. ເດັກທີ່ຂາດສານອາຫານບໍ່ວ່າຈະຕອນຢູ່ໃນທ້ອງແມ່ ຫຼືໃນໄວເດັກແມ່ນມີໂອກາດທີ່ຈະເປັນພະຍາດເບົາຫວານໃນໄລຍະຕໍ່ມາ. ຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໃຫ້ເດັກກິນນຳ້ຕານ, ເຂົາໜົມຫວານ ຫຼືຂອງກິນຫຼີ້ນອື່ນໆທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດ.
ປັບປຸງເຮັດໃຫ້ເຂົ້າເຖິງອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ
 |
 |
ເພື່ອເພີ່ມຄວາມຫຼາກຫຼາຍ, ປະລິມານ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບໃນຊຸມຊົນຂອງທ່ານ:
- ຈັດຫ້ອງຮຽນປຸງແຕ່ງອາຫານເພື່ອສອນກ່ຽວກັບການກິນອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ. ເມື່ອຄົນເຫັນວ່າອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບມີລົດຊາດດີ ແລະ ຮຽນວີທີປຸງແຕ່ງ ພວກເຂົາກໍຈະຢາກກິນ.
- ເອົາອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບເຂົ້າໃນປະເພນີວັດທະນະທຳຂອງທ່ານ. ເມື່ອອາຫານຕາມປະເພນີບໍ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບມັນຈະເປັນການດີທີ່ສຸດທີ່ຈະຈຳກັດຈຳນວນຂອງອາຫານພວກນັ້ນ. ໃຫ້ເລືອກເອົາອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ ແລະ ຖາມບັນດາຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ໃນຊຸມຊົນຂອງທ່ານເພືອໃຫ້ພວກເຂົາແບ່ງປັນຕຳລາວິທີການປຸງແຕ່ງ.
- ນຳໃຊ້ໂຮງຮຽນເພື່ອໃຫ້ເດັກປູກພືດ, ປຸງແຕ່ງອາຫານ ແລະ ກິນອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ. ອາຫານວ່າງທີ່ໂຮງຮຽນສາມາດເຮັດໄດ້ຈາກຈຳພວກເມັດພືດຕາມພື້ນບ້ານ, ໝາກໄມ້ ແລະ ຜັກ. ຢຸດການຂາຍອາຫານກິນຫຼິ້ນທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມທີ່ມີລົດຊາດຫວານໃຫ້ແກ່ເດັກ ຫຼື ບໍ່ໃຫ້ຂາຍຢູ່ໃກ້ໂຮງຮຽນ.
- ສ້າງເຮືອນຄົວຂອງຊຸມຊົນໃຫ້ກັບຜູ້ຄົນທີ່ບໍ່ມີສະຖານທີ່ປຸງແຕ່ງອາຫານ. ກຸ່ມອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບທີ່ມີລາຄາຖືກກໍແມ່ນວິທີທາງແກ້ໄຂອີກວິທີໝື່ງ.
- ສ້າງສວນຊຸມຊົນໃຫ້ຜູ້ຄົນສາມາດປູກພືດຂອງຕົນເອງໄດ້. ເຖິງແມ່ວ່າຈະປູກພືດພຽງເລັກນ້ອຍກໍສາມາດເຮັດໃຫ້ການກິນອາຫານມີການປ່ຽນແປງໄດ້. ບາງຄົນທີ່ຢູ່ໃນຕົວເມືງກໍປູກພືດໃສ່ເທິງຫຼັງຄາເຮືອນ, ລະບຽງ ຫຼືສະຖານທີ່ເປົ່າວ່າງອື່ນໆ.
- ຈັດໃຫ້ມີຕະຫຼາດສຳລັບຊາວໄຮ່ຊາວນາ ຫຼື ອາຫານທີ່ມີຫຼາກຫຼາຍປະເພດເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຄົນໄດ້ເຂົ້າເຖິງອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ ແລະ ຍັງເຮັດໃຫ້ຊາວໄຮ່ຊາວນາໄດ້ມີສະຖານທີ່ຂາຍຜົນປູກຂອງພວກເຂົາ. ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບໂຄງການອາຫານເພື່ອຊຸມຊົນ, ເບິ່ງຄູ່ມືສຳລັບຊຸມຊົນເພື່ອສຸຂະພາບທາງສະພາບແວດລ້ອມ.
ສ້າງສະຖານທີ່ເພື່ອຫຼີ້ນ ແລະ ອອກກຳລັງກາຍ
ຜູ້ຄົນຢູ່ໃນເມືອງອາດຈະບໍ່ມີສະຖານທີ່ທີ່ປອດໄພທີ່ສາມາດອອກກຳລັງກາຍໄດ້. ຊຸມຊົນໄດ້ສ້າງສະໜາມເຕະບານ, ສະໜາມບານບ້ວງ ແລະ ເດີ່ນຫຼິ້ນຕ່າງໆ. ສະຖານທີ່ເຫຼົ່ານີ້ກາຍເປັນສະຖານທີ່ເຕົ້າໂຮມຂອງຊຸມຊົນ.
ໃຫ້ການສຸຂະສຶກສາແກ່ຊຸມຊົນ
ສອນໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ວ່າພະຍາດເບົາຫວານແມ່ນຫຍັງ, ພະຍາດເບົາຫວານເກີດມາຈາກໃສ, ບັນຫາຫຍັງທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ເກີດຈາກພະຍາດເບົາຫວານ ພ້ອມກັບວ່າເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສຢ່າງຈິງຈັງເຖິງແມ້ວ່າອາການເບື້ອງຕົ້ນຂອງມັນຈະບໍ່ຮຸນແຮງກໍຕາມ. ຊຸກຍູ້ໃຫ້ຜູ້ຄົນມີການບອກຕໍ່ກ່ຽວກັບພະຍາດເບົາຫວານຂອງພວກເຂົາ, ແບ່ງປັນຄວາມຮູ້ ແລະ ຖາມຄຳຖາມ. ພວກເຂົາອາດຈະວາງແຜນທີ່ຈະກິນອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ ແລະ ອອກກຳລັງກາຍນຳກັນ.
ຫົວຂໍ້ອື່ນສຳລັບການສົນທະນາ ແລະ ການປະຕິບັດອາດລວມມີນຳ້ ແລະ ມົນລະພິດທາງອາກາດ, ການຢຽດຢາມທາງດ້ານເຊື້ອຊາດ-ສີຜິວ ແລະ ບັນຫາທາງດ້ານເສດຖະກິດ ຫຼືການເມືອງທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຕຶງຄຽດພາຍໃນຊຸມຊົນ.
ຈັດກຸ່ມກວດຊອກຫາພະຍາດເບົາຫວານ
ຈັດມື້ກວດຊອກຫາພະຍາດເບົາຫວານແມ່ນວິທີທີ່ດີສຳລັບປະຊາຊົນເພື່ອຊອກຫາພະຍາດເບົາຫວານເຖິງວ່າພວກເຂົາຈະບໍ່ມີອາການຂອງພະຍາດເບົາຫວານກໍຕາມ. ໃຫ້ກວດຄົນທີ່ມີອາການເຕືອນທີ່ຂຽນໄວ້ຢູ່ໜ້ ຫຼື ຄົນທີ່ມີອາຍຸຫຼາຍກວ່າ 40 ປີ ແລະ ມີຄົນໃນຄອບຄົວເປັນພະຍາດເບົາຫວານ.
ສຳລັບການກວດໃນຄົນຈຳນວນຫຼາຍ, ການກວດຍ່ຽວແມ່ນວິທີທີ່ງ່າຍທີ່ສຸດ. ການກວດເລືອດແມ່ນມີປະໂຫຍດເຊັ່ນກັນ ແຕ່ຄວນກວດໃນຄົນທີ່ຍັງບໍ່ທັນກິນອາຫານໃນມື້ນັ້ນໂດຍສະເພາະແມ່ນກວດກ່ອນກິນອາຫານເຊົ້າ. ການກວດຍ່ຽວແມ່ນບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງອົດອາຫານ ແຕ່ຜູ້ກວດຕ້ອງໄດ້ຂຽນບັນທືກເວລາທີ່ກວດ ແລະ ເວລາທີ່ຄົນເຈັບກິນອາຫານຄັ້ງສຸດທ້າຍເພາະວ່າລະດັບທາດນຳ້ຕານໃນເລືອດຈະສູງຫຼັງຈາກກິນອາຫານ.
ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບຊ່ວຍແນວໃດ
ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການ ດ້ານສຸຂະພາບຊຸມຊົນສາມາດຊ່ວຍແຕ່ລະຄົນ ແລະ ຍັງມີການເຕົ້ນໂຮມຜູ້ຄົນມາຮຽນນຳກັນເພື່ອໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງທາງດ້ານສຸຂະພາບນຳກັນ ແລະ ການປ່ຽນແປງຢູ່ໃນຊຸມຊົນ. ຜ່ານການສະໜັບສະໜູນເປັນກຸ່ມ (ເບິ່ງຂ້າງລຸ່ມ) ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບຊຸມຊົນສາມາດຊ່ວຍຄົນທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານ ແລະ ຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາກ່ຽວກັບການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບພະຍາດດັ່ງກ່າວ, ແນະນຳໃຫ້ຜູ້ຄົນຊອກຫາການຊ່ວຍເຫຼືອກ່ຽວກັບລະບົບສຸຂະພາບ ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນເພື່ອໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງ ແລະ ການກິນຢາປິ່ນປົວຂອງພວກເຂົາ. ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຄົນຮຽນຮູ້ເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບພະຍາດເບົາຫວານ, ການປິ່ນປົວ ແລະ ໂຄງການທີ່ມີຢູ່. ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບສາມາດຈັດຫາການກວດຫາພະຍາດເບົາຫວານ, ຊີ້ແຈງຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ, ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຢ້ານກ່ຽວກັບພະຍາດເບົາຫວານ ແລະ ປ້ອງກັນພະຍາດເບົາຫວານຢູ່ໃນຊຸມຊົນ.
ກຸ່ມທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ
ກຸ່ມທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແມ່ນກຸ່ມຄົນທີ່ມີການພົບປະເປັນປະຈຳ (ເຊັ່ນ: ຄັ້ງໜື່ງ ຫຼື ສອງຄັ້ງຕໍ່ອາທິດ) ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ. ກຸ່ມທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືຶສາມາດເລີ່ມຈາກບໍລິເວນໃກ້ບ້ານ, ໂຮງຮຽນ, ໂບດ ຫຼືສະຖານທີ່ເຮັດວຽກເຊິ່ງເປັນສະຖານທີ່ທີ່ກຸ່ມຄົນຈະປະຕິບັດນຳກັນໄດ້. ບາງຄັ້ງຜູ້ໃຫ້ບໍລິການ ດ້ານສຸຂະພາບຊຸມຊົນ, ຜູ້ທີີ່ໃຫ້ການປິ່ນປົວຢູ່ສະຖານທີ່ໃຫ້ບໍລິການສຸຂະພາບ ຫຼື ຄູອາຈານຈະເລີ່ມ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມຢູ່ໃນກຸ່ມ. ສ່ວນກຸ່ມອື່ນໆອາດບອກໃຫ້ຜູ້ຄົນມາພົບປະກັບພວກເຂົາພຽງບາງຄັ້ງກໍໄດ້.
ຄົນທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານພົບປະກັນເພື່ອແລກປ່ຽນສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮຽນຮູ້ມາໃນການເບິ່ງແຍງຕົນເອງ, ສົນທະນາບັນຫາທີ່ຍາກ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຊຸມຊົນຄຳນືງເຖິງຫຼາຍຂື້ນ. ຄົນທີ່ຫາກໍກວດພົບວ່າຕົນເອງເປັນພະຍາດເບົາຫວານສາມາດໄດ້ຜົນປະໂຫຍດເມື່ອໄດ້ພົບປະກັບຄົນທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານມາກ່ອນແລ້ວ. ກຸ່ມທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອສາມາດສົນທະນາກ່ຽວກັບຄວາມທ້າທາຍໃນການປຸງແຕ່ງອາຫານ ແລະ ການກິນຮ່ວມກັນແບບຄອບຄົວເຊັ່ນວ່າຄົນຜູ້ໜຶ່ງຕ້ອງການມີການປ່ຽນແປງພຶດຕິກຳການກິນເພື່ອໃຫ້ມີສຸຂະພາບທີ່ດີ. ພ້ອມກັນນັ້ນກຸ່ມທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອສາມາດສ້າງໂຄງການເພື່ອເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນຢູ່ໃນຊຸມຊົນມີສຸຂະພາບແຂງແຮງຂື້ນ. ຖ້າຫາກວ່າຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມພົບວ່າມັນມີປະໂຫຍດກຸ່ມທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອສາມາດສືບຕໍ່ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍເປັນເວລາຫຼາຍປີ.
ຄວາມພະຍາຍາມອື່ນໆຂອງຊຸມຊົນ
- ຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີພັກນັກງານທີ່ໃຫ້ການບໍລິການສຸຂະພາບເພື່ອໃຫ້ການກວດຟີຣສຳລັບຄົນທີ່ໜ້າຈະເປັນພະຍາດເບົາຫວານ ພ້ອມກັບກະກຽມຢາປິ່ນປົວ ແລະ ການກວດພະຍາດໃຫ້ມີທົ່ວເຖິງ ແລະ ສາມາດຈ່າຍໄດ້.
- ຕໍ່ສູ້ໃຫ້ມີນຳ້ທີ່ປອດໄພເພື່ອປະຢັດຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການຊື້ນຳກວດ ຫຼືເຄື່ອງດື່ມທີ່ບໍ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ.
- ຢຸດສະຖານທີ່ທີ່ເຮັດໃຫ້ມີສານເຄມີທີ່ເປັນມັນລະພິດ.
- ຫຼຸດຜ່ອນການນຳໃຊ້ຢາຂ້າສັດຕູພືດ.
ເຄື່ອນເໜັງໄປນຳກັນຢູ່ທີ່ປະເທດ ເອຄົວດໍEcuador
ໃນປະເທດອາເມລິກາໄຕ້ ເອຄົວດໍ Ecuador ໄດ້ເລີ່ມການແຂ່ງຂັນໃຫ່ຍໃນປີ 2012 ເພີ່ມໃຫ້ທຸກຄົນໄດ້ເຄື່ອນເໜັງ. ຜູ້ຈັດການການອອກກຳລັງກາຍ ເອຄົວດໍ Ecuador ໄດ້ຕັດສິນໃຈໃຫ້ທຸກສວນສາທາລະນະ, ເດີນໂຮງຮຽນ ຫຼືສູນກາງຂອງຊຸມຊົນໃຫ້ສາມາດເປັນສະຖານທີ່ໃຫ້ຜູ້ຄົນມາລວມໂຕກັນ, ມີຄວາມມ່ວນຊື່ນ ແລະ ເຄື່ອເໜັງນຳກັນ. ລັດຖະບານໄດ້ຝຶກອົບຮົມໃຫ້ຄົນໜຸ່ມ ແລະ ຈ່າຍເງີນໃຫ້ພວກເຂົາເພື່ອໃຫ້ນຳພາຄົນອື່ນໆເຕັ້ນ ແລະ ເຄື່ອນເໜັງໄປນຳກັນພ້ອມກັບສຽງດົນຕີສົດ. ບັນດາຕົວເມືອງ ແລະ ຊຸມຊົນໄດ້ຕັ້ງສະຖານທີ່ໃຫ້ປະຊາຊົນສາມາດເຕັ້ນ ຫຼືອອກກຳລັງກາຍນຳກັນໂດຍທີ່ບໍ່ເສຍຄ່າໃນເວລາພັກກິນເຂົ້າທ່ຽງ, ເວລາໄປ ຫຼືກັບມາແຕ່ວຽກ ຫຼືໂຮງຮຽນ. ການປະຕິບັດແມ່ນເຮັດໃຫ້ຄົນທຸກເພດທຸກໄວເຂົ້າຮ່ວມໄດ້ງ່າຍ ແລະ ຍັງຊ່ວຍໃຫ້ຄົນຖືພາ ແລະ ຄົນພິການໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມເຊັ່ນດຽວກັນ.