Hesperian Health Guides
ການຮຽນພາສາຕັ້ງແຕ່ອາຍຸຍັງນ້ອຍ ແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນ
ຂໍ້ມູນສຸຂະພາບ > ການຊ່ວຍເຫຼືອເດັກນ້ອຍຫູໜອກ > ບົດທີ 7: ການເລືອກເຟັ້ນ ແລະ ການຮຽນຮູ້ພາສາ > ການຮຽນພາສາຕັ້ງແຕ່ອາຍຸຍັງນ້ອຍ ແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນ
ໄລຍະເວລາທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດ ສຳລັບເດັກໃນການຮຽນຮູ້ພາສາ ແມ່ນຕັ້ງແຕ່ເກີດ ຈົນເຖິງ ອາຍຸ 7 ປີ. ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວ ເດັກຈະຮຽນຮູ້ພາສາລະຫວ່າງອາຍຸ 2 ຫາ 4 ປີ. ຖ້າຫາກວ່າເດັກນ້ອຍບໍ່ຮຽນພາສາໃນໄລຍະອາຍຸ 7 ຫຼື 8 ປີແລ້ວ. ມັນກໍ່ຈະລຳບາກທີ່ສຸດ ທີ່ຈະຮຽນພາສາເມື່ອອາຍຸແກ່ຂຶ້ນ ແລະ ຖ້າເດັກນ້ອຍຫູໜວກ ຫາກບໍ່ຮຽນພາສາເວົ້າ ຫຼື ພາສາສັນຍະລັກແລ້ວ ມັນກໍ່ຈະເປັນການຍາກທີ່ເຂົາຈະສາມາດພັດທະນາທັກສະໃນການຄົ້ນຄິດ ຢ່າງສົມບູນແບບໄດ້. ເຊິ່ງນີ້ຄືເຫດຜົນວ່າເປັນຫຍັງການຮຽນພາສາຈິ່ງມີຄວາມຈຳເປັນ.
ເນື້ອໃນ
ເດັກນ້ອຍຮຽນຮູ້ພາສາໄດ້ແນວໃດ
ພາສາໝູນໃຊ້ສຽງ, ການຂີດຂຽນ ຫຼື ສັນຍະລັກເພື່ອເປັນສື່ກາງໃນການສື່ສານຂອງຄົນເຮົາ. ການອ່ານ, ການຂຽນ, ການປາກເວົ້າ ແລະ ການໃຊ້ສັນຍະລັກແມ່ນບັນດາວິທີ ໃນການໝູນໃຊ້ພາສາ.
ຂັ້ນທຳອິດທີ່ເດັກເລີ່ມຮຽນຮູ້ການນຳໃຊ້ພາສາແມ່ນ ການຈື່ຈຳຊື່ ຂອງບຸກຄົນ ຫຼື ວັດຖຸສິ່ງຂອງທີ່ເດັກເຫັນທຸກໆມື້ ເຊັ່ນ: ຄຳວ່າ “ແມ່”, “ແມວ” ຫຼື “ແອນ້ອຍ” ໂດຍທົ່ວໄປ ຄຳສັບທີ່ເດັກຈະຮູ້ເວົ້າທຳອິດແມ່ນຄຳສັບທີ່ພາໃຫ້ເກີດມີການກະທຳໃດໜຶ່ງເຊັ່ນ: “ນົມ”, “ບໍ່” ຫຼື ຄຳວ່າ “ອູ້ມ”.
ອູ້ມ, ອູ້ມ... ບັກອ້າຍ! | ||
ອູ້ມ, ອູ້ມ. |
ເດັກນ້ອຍຮຽນຮູ້ວ່າ ຄຳເວົ້າມີພະລັງເຮັດໃຫ້ບາງສິ່ງບາງຢ່າງ ເກີດຂຶ້ນ. ມັນສາມາດສະໜອງຄວາມຕ້ອງ ການ ແລະ ນຳມາໃນສິ່ງທີ່ເດັກຢາກໄດ້ໂດຍຜ່ານການສື່ສານ. |
ເບື້ອງຕົ້ນເດັກນ້ອຍຮູ້ຈັກຄຳສັບເປັນຄຳໆ ທີ່ເປັນຄຳດ່ຽວ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈິ່ງຄ່ອຍໆຮຽນຮູ້ຫຼັກການເພື່ອໃຊ້ຄຳສັບເຫຼົ່ານັ້ນຮ່ວມກັນ. ໂດຍຜ່ານການໝູນໃຊ້ພາສາກັບຄົນອ້ອມຂ້າງຫຼາຍຄັ້ງຕໍ່ຫຼາຍຄັ້ງ, ເດັກນ້ອຍຈິ່ງຮຽນຮູ້ຫຼັກການຂອງພາສາໄດ້ໃນທີ່ສຸດ.
ເດັກຮຽນຮູ້ພາສາໂດຍຜ່ານການຟັງ ແລະ ການເຫັນຄົນອື່ນໝູນໃຊ້ມັນຢູ່ອ້ອມຕົວພວກເຂົາ. ພ້ອມທັງຝຶກຊ້ອມສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຫັນ ແລະ ໄດ້ຍິນໄປນຳ. ເມື່ອພວກເຂົາຮຽນຮູ່ຄຳສັບ ແລະ ຫຼັກການໃນການໃຊ້ພາສາຫຼາຍຂຶ້ນ, ເດັກນ້ອຍກໍ່ຈະພັດທະນາຄວາມສາມາດທາງດ້ານຄວາມຄິດໄປນຳ. ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາຈະເວົ້າຜິດແດ່ ຖືກແດ່ກໍ່ຕາມ ແຕ່ໃນທີ່ສຸດພວກເຂົາກໍ່ຈະສາມາດສື່ສານກັບຄົນອື່ນໄດ້ຢ່າງສຳເລັດຜົນ.
ພາສາ ແລະ ຄວາມຄິດພັດທະນາໄປພ້ອມໆກັນ
ພາສາຊ່ວຍໃຫ້ຄົນເຮົາສາມາດສື່ສານກັບຄົນອື່ນໄດ້ ແລະ ກໍ່ຍັງເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາສື່ສານ ກັບຕົວເອງໄດ້ອີກ. ພາສາທີ່ເດັກໝູນໃຊ້ເມື່ອຕອນເຂົາເຈົ້າຍັງນ້ອຍ ກາຍເປັນເຄື່ອງມືທີ່ເດັກໝູນໃຊ້ ເພື່ອພັດທະນາຄວາມຄິດ ເຊ່ັນ: ພາສາທີ່ເດັກໃຊ້ເວົ້າກັບຕົນເອງ. ດັ່ງນັ້ນ ຈິ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າ ສິ່ງທີ່ຄົນເຮົາຄົ້ນຄິດ ແມ່ນຂຶ້ນກັບວ່າ ພວກເຮົາຮູ້ຈັກພາສາຫຼາຍປານໃດ ແລະ ສາມາດໝູນໃຊ້ພາສາໄດ້ແນວໃດ.
ຖ້າຫາກເດັກສາມາດຮຽນຮູ້ພາສາໄດ້ຫຼາຍເທົ່າໃດ (ບໍ່ວ່າຈະເປັນການເວົ້າ ຫຼື ໃຊ້ສັນຍະລັກ). ກໍ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໃຈໂລກອ້ອມຂ້າງ, ສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກ, ຄົ້ນຄິດ, ຄາດຫວັງ, ວາງແຜນ ແລະ ສື່ ສານກັບຜູ້ຄົນອ້ອມຂ້າງເຂົາເຈົ້າໄດ້ດີຂຶ້ນເທົ່ານັ້ນ.
ເດັກນ້ອຍພັດທະນາຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າເມື່ອ:
- ພວກເຂົາເຫັນ ແລະ ໄດ້ຍິນຄົນອື່ນໆ ໝູນໃຊ້ຄຳສັບ ແລະ ສັນຍະລັກ ເພື່ອສື່ສານ ກັນ.
- ພວກເຂົາໄດ້ໃຊ້ພາສາ ເພື່ອອະທິບາຍສິ່ງທີ່ພວກເຂົາ ໄດ້ເຫັນ, ໄດ້ຍິນ ແລະ ໄດ້ສຳຜັດ.
- ພວກເຂົາໝູນໃຊ້ພາສາເພື່ອສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກຕໍ່ສິ່ງ ທີ່ພວກເຂົາປະສົບພົບເຫັນ.
- ພວກເຂົາໝູນໃຊ້ພາສາ ເພື່ອສື່ສານລະຫວ່າງສິ່ງ ຂອງຫຼາຍຢ່າງ.
ທັກສະພື້ນຖານໃນການຄົ້ນຄິດ ແລະ ພາສາ
ໃນຂະນະທີ່ເດັກຮຽນຮູ້ພາສາ. ພວກເຂົາໄດ້ຈັດລຽງຄວາມຄິດ ພ້ອມທັງສ້າງຄວາມສຳພັນ ລະຫວ່າງຄວາມຄິດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.
|
|
ຖ້າຂ້ອຍສາມາດຊອກ ຟືນໄດ້ແມ່ກໍ່ຈະສາມາດ ແຕ່ງອາຫານແລງໄດ້. |
ຂ້ອຍຈະເອົາໝາກ ບານໄດ້ຖ້າຂ້ອຍ ໃຊ້ໄມ້ເຂ່ຍເອົາ. |
|
|
ຈາກນັ້ນຈິ່ງຕີປົນກັບແປ້ງ ເພື່ອຈະເຮັດເຂົ້າໜົມ. |
ພໍ່ກຳລັງເຮັດວຽກຢູ່, ຄັນຊັ້ນຂ້ອຍເອົາຈານ ແຕ່ 4 ໃບກໍ່ພໍແລ້ວ. |
|
|
ນີ້ແມ່ນໝາກນັດ, ນັ້ນ ແມ່ນໝາກມ່ວງ ທັງ ໝົດນີ້ແມ່ນໝາກໄມ້. |
ແມ່ກັງວົນຫຼາຍ ຍ້ອນອ້າຍບຸນມີ ບໍ່ສະບາຍ. |
ສິ່ງສຳຄັນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ການຮຽນຮູ້ພາສາກາຍເປັນພາກສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຊີວິດຂອງເດັກຫູໜວກ ຫຼື ເດັກທີ່ມີບັນຫາໃນການໄດ້ຍິນ. ຜູ້ເປັນພໍ່ແມ່, ຄົນອ້ອມຂ້າງ ແລະ ຄູອາຈານ ຕ້ອງກະຕຸກຊຸກຍູ້ໃຫ້ເດັກໄດ້ຮຽນ ແລະ ໝນູໃຊ້ພາສາ ເພື່ອສະແດງອອກເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພວກເຂົາ. ເພື່ອສື່ສານກັບຄົນອື່ນ ແລະ ພັດທະນາທັກສະໃນການຄົ້ນຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າ.